Olcha amerykańska jest głównym gatunkiem drewna komercyjnego, występującym w długim pasie zachodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych. Jest to liściasty gatunek endemiczny Ameryki Północnej, jeden z nielicznych czerwonych gatunków drewna liściastego.
Alnus rubra
czerwona olcha, czerwona olcha wschodnia, czerwona olcha
Olcha amerykańska występuje obficie na Wybrzeżu Północno-Zachodnim. Zasoby olchy są zarządzane zgodnie z zasadami zrównoważonej gospodarki leśnej. Olcha jest gatunkiem o stosunkowo krótkiej rotacji, umożliwiającym wcześniejszy (w porównaniu z wiekiem drzew) wyręb w porównaniu do innych gatunków.
Świeżo cięta olcha amerykańska ma barwę niemal białą, natomiast zmienia ją szybko pod wpływem kontaktu z powietrzem, przybierając kolor jasnobrązowy z domieszką żółci lub lekkiej czerwieni. Nie występują wyraźne różnice pomiędzy bielem i twardzielą, przy czym twardziel wykształca się wyłącznie u osobników starszych lub dojrzałych. Struktura drewna olchy amerykańskiej charakteryzuje się prostowłóknistym rysunkiem usłojenia – nieco przypominającym czereśnię – oraz jednolitą fakturą.
Olcha amerykańska jest gatunkiem o średniej gęstości, stosunkowo miękkim, o niskiej wytrzymałości na zginanie, niskiej odporności na wstrząsy i ograniczonej sztywności. Łatwa w toczeniu, polerowaniu i barwieniu, zapewnia możliwość doskonałego wykończenia.