Projektant mebli Sebastian Cox jest wielbicielem leszczyny z angielskich lasów prowadzonych metodą krótkiej rotacji. Nie wydawał się więc oczywistym kandydatem Stowarzyszenia Handlowego Amerykańskiego Przemysłu Drewna Liściastego (AHEC) do wykonania instalacji na festiwal Clerkenwell Design Week i festiwal designu w Londynie. Ale AHEC znane jest z tego, że nie chodzi utartą ścieżką. Zaproponowaną przez nich instalacją, wykonaną na festiwal designu w Londynie w 2013 roku i zaprojektowaną przez firmę dRMM jako test strukturalnych właściwości drewna liściastego, był projekt Endless Stair, inspirowany twórczością Eschera.

Cox bardzo ceni leszczynę z lasów krótkiej rotacji z powodu metody pozyskiwania zgodnej z zasadami zrównoważonego rozwoju. Ta dawna technika polega na wycinaniu drzewa co 14 lat z pozostawieniem fragmentu pnia. Z pnia wyrastają nowe gałęzie, i tak długo, jak powtarzany jest ten proces, drzewo nigdy nie obumrze ze starości. Ale Cox chce także zwrócić uwagę na ten zbyt mało wykorzystywany surowiec. Co roku wycina się jedną czternastą lasu, dlatego zawsze można w nim znaleźć wszystkie stadia wzrostu drzew. Brytyjskie lasy były prowadzone w ten sposób od tysięcy lat, więc powstały w nich całe ekosystemy roślin, owadów i ptaków, przystosowanych do życia w tych unikalnych środowiskach. Zmniejszenie wycinki z powodu spadającej ceny drewna może zagrozić tym gatunkom. „Moim celem jest podniesienie wartości tego drewna poprzez wytwarzanie z niego przedmiotów, które ludzie chcą kupić.” – mówi Cox.

Cox pracował przy projekcie AHEC Out of the Woods w 2012 roku jako projektant z firmy meblarskiej Benchmark. Dwa lata później, w 2014 roku, jako jeden z dziesięciu młodych projektantów został zaproszony do wzięcia udziału w projekcie Wish List na festiwal designu w Londynie. Dostał tam zlecenie wykonania „biurka w formie kokonu” dla sir Terence Conrana. Zaczął od sprawdzenia, jak importowanie drewna wpływa na środowisko. Okazało się, że ślad węglowy przy transporcie drewna statkiem na odległość prawie tysiąca kilometrów jest taki sam, jak przy przewożeniu go 966 kilometrów drogami, więc dostarczenie go ze wschodniego wybrzeża Stanów jest porównywalne z drogą ze Szkocji. To sensowne rozwiązanie, zważywszy na fakt, że Europa nigdy nie stanie się samowystarczalna w zakresie drewna liściastego, nawet przy tendencji spadkowej produkcji. W dodatku amerykańskie lasy liściaste są tak ogromne, że całe drewno wykorzystane do projektu Wish List zostało zastąpione nowym przyrostem w mniej niż dwie sekundy. Następną informacją ważną dla Coxa było to, jaki gatunek jest aktualnie niezbyt popularny. Desing jak wszystko wokół podlega modom, ale w przypadku drewna ważne jest wykorzystywanie tego, co daje nam natura. Aktualna moda na biały dąb i orzech wprowadziła nierównowagę popytu. Cox wybrał do swojego projektu czerwony dąb i wiśnię; a biurko, które stworzył dla Conrana, ma jedną trzecią śladu węglowego iPhona 6.

Zadaniem tej istalacji było podniesienie prestiżu klonu i wiśni, pięknych, a jednocześnie niedocenianych gatunków amerykańskiego drewna liściastego, i stworzenie przy ich pomocy trójwymiarowej formy, pokazującej korzyści dla środowiska, jakie generuje użycie tego materiału. Aby sprostać temu wyzwaniu, Cox nawiązał współpracę z artystką Ellen Bacon, znaną z abstrakcyjnych rzeźb z drewna wierzby – kolejny zaskakujący wybór. Tych dwoje różni wszystko, nawet metoda pracy: Cox szkicuje ołówkiem 2H dla zachowania precyzji, a Laura Bacon ołówkiem 6B dla poczucia wolności. David Venables, dyrektor AHEC na Europę, wyjaśnia jednak, że „Laura stawia wszystko na głowie, podchodzi do pomysłu z zupełnie innej perspektywy, ale z taką samą pasją.” AHEC chce zmienić postrzeganie drewna liściastego jako materiału i jako zrównoważonego surowca. Dzięki instalacji prezentowanej na dwóch najważniejszych wydarzeniach roku- festiwalu Clerkenwell Design Week i festiwalu designu w Londynie – stworzonej przez dwóch pełnych pasji, interesujących projektantów, trudno sobie wyobrazić, że mogłoby im to się nie udać.