Compare Species

Forest Distribution

ต้นโอ๊กแดงขึ้นตามธรรมชาติและแทบจะมีแต่ในอเมริกาเหนือเท่านั้นแม้ว่าจะมีการปลูกในที่อื่นด้วย ไม้เหล่านี้กระจายอยู่ทั่วไปในพื้นที่ส่วนใหญ่ทางภาคตะวันออกของสหรัฐอเมริกาในป่าไม้เนื้อแข็งแบบผสม ต้นโอ๊กแดงเป็นต้นไม้ที่สูงมาก ต้นโอ๊กแดงมีสายพันธุ์ย่อยมากมาย ทั้งหมดจัดอยู่ในหมวดหมู่ไม้โอ๊กแดง ซึ่งขึ้นทางตอนเหนือจรดทางตอนใต้ บางสายพันธุ์ขึ้นบนภูเขาสูง บางสายพันธุ์ขึ้นในพื้นที่ราบ ซึ่งได้ทำให้เกิดลักษณะที่แตกต่างกัน ดังนั้น ต้นโอ๊กแดงมีความหลากหลายที่สำคัญขึ้นอยู่กับแต่ละพื้นที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างต้นโอ๊กแดงทางตอนเหนือที่โตช้ากว่าและต้นโอ๊กแดงทางตอนใต้ที่โตเร็วกว่า ต้นโอ๊กแดงได้รับการพิจารณาให้เป็นต้นไม้ที่มีความยั่งยืนสูงไม่ว่าจะใช้สำหรับการบริโภคภายในประเทศหรือการส่งออก และเนื่องจากเป็นกลุ่มสายพันธุ์ไม้ที่มีขนาดใหญ่ที่สุด จึงทำให้มีความแพร่หลายมากกว่าต้นโอ๊กขาว 

การเติบโตของป่า

ข้อมูลจาก FIA แสดงให้เห็นว่าปริมาณการเติบโตของไม้โอ๊กแดงในสหรัฐอเมริกา มีจำนวน 2.62 พันล้าน ม3 คิดเป็น 18% จากปริมาณการเติบโตของไม้เนื้อแข็งในสหรัฐอเมริกาทั้งหมด ต้นโอ๊กแดงในสหรัฐอเมริกาโตขึ้น 60.6 ล้าน ม3/ต่อปี ขณะที่การเก็บเกี่ยวเป็นจำนวน 31.9 ล้าน ม3/ต่อปี ปริมาณสุทธิ (หลังจากเก็บเกี่ยว) เพิ่มขึ้น 28.7 ล้าน ม3 ในเเต่ละปี ไม้โอ๊กแดงในสหรัฐอเมริกา โตกว่าหรือเท่ากับการเก็บเกี่ยวในทุกมลรัฐยกเว้นมลรัฐเท็กซัส 

Forest Distribution

ต้นอัลเดอร์อเมริกันเติบโตอย่างอุดมสมบูรณ์ในทางตะวันตกเฉียงเหนือมหาสมุทรแปซิฟิกภายใต้การจัดการอย่างยั่งยืน ต้นอัลเดอร์มีวัฏจักรที่เร็วกว่าสายพันธุ์อื่น ใช้เวลาในการเก็บเกี่ยวน้อยกว่าไม้เนื้อแข็งพันธุ์อื่น ๆ

Forest Distribution

ต้นแอชอเมริกันโดยปกติโตที่ภาคตะวันออกของสหรัฐอเมริกา รวมอยู่ในป่าเดียวกันกับป่าไม้เนื้อแข็ง ซึ่งกินพื้นที่จากรัฐนิวยอร์กจนไปถึงรัฐทางใต้ ไล่ยาวตามแนวอ่าวเม็กซิโก ต้นโตในบริเวณภูเขาและหาได้ยากในที่เรียบกับชายฝั่ง ทำให้มีลักษณะพันธุ์ที่หลากหลาย ด้วยการแพร่กระจายที่มากขนาดนี้ในเส้นละติจูด ภูมิอากาศ และ สภาพดิน ทำให้ต้นแอชมีความหลากหลายตามที่ต่าง ๆ โดยเฉพาะในตอนเหนือจะโตช้ากว่าและในตอนใต้จะโตเร็วกว่า มีสายพันธุ์ย่อยเพิ่มเข้ามาด้วย แม้ว่าจะมีอุปสรรคระยะยาวจากแมลงและโรคในป่าส่งผลต่อต้นแอช แต่ต้นแอชก็ยังเป็นสายพันธุ์ที่มีความอุดมสมบูรณ์อย่างมาก

การเติบโตของป่า

ข้อมูลการวิเคราะห์และสำรวจทรัพยากรป่าไม้ (FIA) แสดงให้เห็นว่าต้นแอชในสหรัฐอเมริกา มีจำนวนถึง 671 ล้าน ม3 คิดเป็น 5.1% ของไม้เนื้อแข็งทั้งหมดในสหรัฐอเมริกา ต้นแอชอเมริกันโต 12.1 ล้าน ม3/ต่อปี ขณะที่ทำการตัดได้ 6.1 ล้าน ม3/ต่อปี ปริมาณสุทธิ (หลังการตัด) เพิ่มขึ้น 6.0 ล้าน ม3/ต่อปี ทรัพยากรปี 2014 แสดงให้เห็นว่าการเติบโตของต้นแอชนั้นมากกว่าจำนวนที่ตัดในทุก ๆ รัฐใหญ่ ยกเว้น มิชิแกน และ โอไฮโอ ซึ่งเป็นศูนย์กลางการระบาดของแมลงเจาะสีมรกตที่เติบโตโดยต้นแอช (EAB) คาดว่าอัตราการตายและการถอนของต้นแอชจะเพิ่มขึ้นในเร็ววันจากการแพร่ระบาดของ EAB เหมือนกับการเติบโตที่มากเกินไปในบางรัฐ

Forest Distribution

ต้นแอสเพนอเมริกันเจริญเติบโตในพื้นที่ที่ทึบ ซึ่งเป็นไม้ยั่งยืน เเต่มีความสำคัญในเชิงพาณิชย์น้อยกว่าไม้เนื้อแข็งอื่น ๆ ในสหรัฐอเมริกา ลำต้นสามารถเจริญเติบโตได้ถึง 120 ฟุต (48 เมตร) เเละมีเส้นผ่านศูนย์กลางถึง 4 ฟุต (1.2 เมตร) เนื่องจากความแปรปรวนทางพันธุกรรม ลำต้นอาจเป็นทรงกระบอกเรียวเล็กเเละมีกิ่งก้านที่เล็กมาก หรือคดเคี้ยวและบิดเบี้ยว ไม้เเอสเพนเป็นหนึ่งในสายพันธุ์ที่ได้รับประโยชน์มาจากการตัดเพื่อสืบต่อพันธุ์ ซึ่งทนต่อแสงเงาและงอกใหม่ทั้งจากต้นกล้าและรากหน่อ ซึ่งเป็นสายพันธุ์บุกเบิกที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติหลังจากเกิดไฟป่า สี่รัฐหลัก ๆ ที่ผลิตไม้แอสเพน ได้เเก่ มินนิโซตา วิสคอนซิน เมน เเละมิชิแกน

การเติบโตของป่า

ข้อมูลการวิเคราะห์และสำรวจทรัพยากรป่าไม้ (FIA) เเสดงให้เห็นว่าไม้แอสเพนในสหรัฐอเมริกา เติบโตเป็นจำนวน 637 ล้าน ม3 หรือ 4.3% ของจำนวนไม้เนื้อเเข็งทั้งหมดในสหรัฐอเมริกา ไม้แอสเพนอเมริกันมีการเติบโต 10.4 ล้าน ม3/ต่อปี ในขณะที่การเก็บเกี่ยวอยู่ที่ 8.9 ล้าน ม3/ต่อปี ปริมาณสุทธิ (หลังจากเก็บเกี่ยว) เพิ่มขึ้น 1.5 ล้าน ม3 ในเเต่ละปี

Forest Distribution

ไม้เบสวูดอเมริกันมีความสัมพันธ์ทางพฤกษศาสตร์กับต้นมะนาวที่พบในยุโรป โดยทั่วไปต้นจะสูงเเละมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางขนาดใหญ่ โดยทั่วไปมักมีลำต้นตรงและไม่ค่อยยเเตกกื่งก้านสาขาบ่อยมากนัก ไม้เบสวูดสามารถพบได้ทั่วสหรัฐอเมริกา ในป่าไม้เนื้อเเข็งตามธรรมชาติ

การเติบโตของป่า

ข้อมูลการวิเคราะห์และสำรวจทรัพยากรป่าไม้ (FIA) เเสดงให้เห็นว่า ไม้เบสวูดในสหรัฐอเมริกาเติบโตเป็นจำนวน 210 ล้าน ม3 หรือ 1.4% ของจำนวนไม้เนื้อเเข็งทั้งหมดในสหรัฐอเมริกา ไม้เบสวูดอเมริกัน มีการเติบโต 3.3 ล้าน ม3/ต่อปี ในขณะที่การเก็บเกี่ยวอยู่ที่ 1.7 ล้าน ม3/ต่อปี ปริมาณสุทธิ (หลังการเก็บเกี่ยว) เพิ่มขึ้น 1.6 ล้าน ม3 ในแต่ละปี การเติบโตของไม้เบสวูดในสหรัฐอเมริกาสูงมากเกินหรือมีความสมดุลกับการเก็บเกี่ยวในทุกรัฐที่เป็นผู้ผลิตหลัก

Forest Distribution

ต้นเชอร์รี่อเมริกันเติบโตเป็นหลักในป่าไม้เนื้อแข็งต่าง ๆ ทางตะวันออกเฉียงเหนือของสหรัฐอเมริกา สายพันธุ์นี้แตกต่างจากหลายสายพันธุ์อื่น ๆ ของเชอร์รีดอกที่ปลูกทั่วโลก ต้นเชอร์รีอเมริกันเป็นพืชสายพันธุ์เดี่ยวที่มีต้นเจริญเติบโตสูงและขึ้นอย่างหนาแน่นในหลายรัฐของสหรัฐอเมริกา โดยจะพบเจออย่างแพร่หลายในซิลเวเนีย รัฐนิวยอร์ก รัฐเวอร์จิเนีย และรัฐเวสต์เวอร์จิเนีย ต้นเชอร์รีมีรอบหมุนเวียนค่อนข้างสั้นและใช้เวลาในรัฐเพนการเจริญเติบโตน้อยกว่าไม้เนื้อแข็งชนิดอื่น ๆ ทรัพยากรจำนวนมากในปัจจุบันเป็นผลมาจากความสามารถของต้นเชอร์รีที่จะเติบโตอีกครั้งตามธรรมชาติหลังจากเกิดเหตุการณ์ไฟไหม้ป่า 

การเติบโตของป่า

ข้อมูลจาก FIA แสดงให้เห็นว่าปริมาณการเจริญเติบโตของต้นเชอร์รีอยู่ที่ 423.6 ล้าน ม3 ซึ่งคิดเป็น 2.9 เปอร์เซ็นต์ ของปริมาณการเติบโตทั้งหมดของไม้เนื้อแข็งในสหรัฐอเมริกา ต้นเชอร์รีอเมริกันจะเติบโต 10.3 ล้าน ม3/ต่อปี ขณะที่ผลผลิตอยู่ที่ 4.9 ล้าน ม3/ต่อปี ปริมาณสุทธิ (หลังการเก็บเกี่ยว) เพิ่มขึ้น 5.4 ล้าน ม3 ในแต่ละปีต้นเชอร์รีอเมริกันเติบโตและให้ผลผลิตมากเกินกว่าผลผลิตหลักทั้งหมดของรัฐ

Forest Distribution

ต้นคอตตอนวูดอเมริกันตะวันออกนั้นโตเร็ว และสายพันธุ์ที่ใหญ่ที่สุดของไม้ชนิดนี้ ได้เจริญเติบโตได้อย่างแพร่ขยายไปทั่วอเมริกา และโดยปกติไม้ชนิดนี้จะโตได้ดีในที่ที่มีน้ำ ต้นไม้นี้สามารถมีเส้นผ่านศูนย์กลางได้ถึง 8 ฟุต  ต้นคอตตอนวูดอาจจะหมายถึงพอปลาร์ขาว ซึ่งไม่ควรที่จะสับสนกับต้นทิวลิปวูดซึ่งเป็นที่รู้จักกันในชื่อของพอปลาร์เหลืองในสหรัฐอเมริกา

การเติบโตของป่า

ข้อมูลจาก FIA แสดงให้เห็นว่าปริมาณสุทธิของต้นคอตตอนวูดในสหรัฐอเมริกาอยู่ที่ 236 ล้าน ม3 ซึ่งคิดเป็น 1.5% ของไม้เนื้อแข็งในสหรัฐอเมริกา ต้นคอตตอนวูดอเมริกันมีจำนวนเพิ่มขึ้น 4.3 ล้าน ม3/ต่อปี ในขณะที่จำนวนไม้ที่ตัดมาได้คือ 1.8 ล้าน ม3/ต่อปี ปริมาณสุทธิ (หลังจากตัดไม้) เพิ่มขึ้นเป็น 2.6 ล้าน ม3 ในแต่ละปี จำนวนการตัดไม้คอตตอนวูดในสหรัฐอเมริกา จำกัดในรัฐที่เป็นกำลังผลิตหลัก ยกเว้น ในรัฐเมน (ซึ่งเป็นรัฐที่ปลูกต้นคอตตอนวูดส่วนมากในเขตพื้นที่ในเมือง) รัฐเนบราสก้า และรัฐเท็กซัส คอตตอนวูดมีจำนวนลดลงในบางพื้นที่ที่ค่อนข้างแห้งแล้งในอเมริกาเนื่องจากปัญหาภัยแล้ง การรุกรานของพันธุ์ไม้ต่างถิ่นและการมีจำนวนที่เยอะเกินไป

Forest Distribution

ต้นเอล์มอเมริกันในตอนนี้ได้เกิดการงอกใหม่ตามธรรมชาติในบางภูมิภาค ซึ่งทำให้มีจำนวนที่ใช้ได้อยู่เป็นที่ ๆ การกระจายพันธุ์ คือการแพร่กระจายเป็นวงกว้าง แต่ต้นไม้จะได้รับอิทธิพลอย่างมากจากสภาพพื้นที่ รูปร่างของต้นค่อนข้างเล็ก และมักจะมีลำต้นที่แยกออก

การเติบโตของป่า

ข้อมูลจาก FIA แสดงให้เห็นว่าปริมาณการเติบโตของต้นเอล์มในสหรัฐอเมริกา อยู่ที่ 258 ล้าน ม3 คิดเป็น 1.9% ของปริมาณการเติบโตของไม้เนื้อแข็งจากทั้งหมดในสหรัฐอเมริกา ต้นเอล์มนั้นเติบโต 4.7 ล้าน ม3/ต่อปี ในขณะที่การเก็บเกี่ยวอยู่ที่ 2.5 ล้าน ม3/ต่อปี ปริมาณสุทธิ (หลังจากเก็บเกี่ยว) เพิ่มขึ้น 2.18 ล้าน ม3 ในเเต่ละปี การขยายตัวของต้นเอล์มในสหรัฐอเมริกา มีจำนวนมากกว่าการเก็บเกี่ยวในมลรัฐที่ผลิตส่วนใหญ่ ยกเว้นมลรัฐโอไฮโอ ถึงแม้ว่าต้นเอล์มอเมริกันจะสามารถทนต่อโรคต้นเอล์มดัตช์ได้ ซึ่งส่งผลต่อการเจริญเติบโตและการเก็บเกี่ยวในบางมลรัฐ แต่ต้นเอล์มอเมริกันยังคงไวต่อการเกิดโรค

Forest Distribution

ต้นยางเหนียวอเมริกันมีขนาดใหญ่และมีลำต้นตรงที่เติบโตอย่างกว้างขวางในแถบตะวันออกเฉียงใต้ของสหรัฐอเมริกา  มีต้นอื่น ๆ อีกหลายต้นที่ไม่ใช่เชิงพาณิชย์ เป็นต้นยางเหนียวที่เติบโตในสหรัฐอเมริกาเช่นกัน 

การเติบโตของป่า

ข้อมูลจาก FIA แสดงให้เห็นว่า ปริมาณการเติบโตของต้นยางเหนียวมีจำนวน 714.6 ล้าน ม3 นับเป็น 4.9 เปอร์เซ็นของปริมาณการเติบโตของไม้เนื้อแข็งในสหรัฐอเมริกา ต้นยางเหนียวอเมริกันเจริญเติบโต 22.9 ล้าน ม3/ต่อปี ขณะที่เก็บเกี่ยวได้ 11.7 ล้าน ม3/ต่อปี ปริมาณสุทธิ (หลังจากเก็บเกี่ยว) เพิ่มขึ้น 11.2 ล้าน ม3 ในเเต่ละปี ต้นยางเหนียวอเมริกาเจริญเติบโตมากเกินไปหรือไม่สมดุลกับการเก็บเกี่ยวในการผลิตหลักทั้งหมดของรัฐ

Forest Distribution

ต้นแฮกเบอร์รีอเมริกัน สามารถโตได้ในดินหลายประเภท ดังนั้นจึงค่อนข้างที่จะแพร่หลายไปทั่วสหรัฐอเมริกา ต้นไม้นี้ยังเติบโตได้ทั่วไปในป่าที่เกิดใหม่ซึ่งพบได้มากในรัฐตอนกลางและตอนใต้ อย่าสับสนกับมิสซิสซิปปี้แฮกเบอร์รี (C. tenuifolia) ที่เจริญเติบโตทั่วไปใกล้กับอ่าว ต้นแฮกเบอร์รีโดยทั่วไปสามารถเจริญโตเป็นต้นสูงใหญ่และตั้งตรง พร้อมกับมีกิ่งก้านเล็กน้อยได้ถึง 70 ฟุตที่สามารถทำเป็นไม้แปรรูปได้อย่างชัดเจน

การเติบโตของป่า

ข้อมูลจาก FIA แสดงให้เห็นว่าในสหรัฐอเมริกา มีปริมาณการเติบโตต้นแฮกเบอร์รี่อยู่ที่ 138 ล้าน ม3 คิดเป็น 1.0% ของปริมาณการเติบโตของไม้เนื้อแข็งทั้งหมดในสหรัฐอเมริกา ต้นแฮกเบอร์รีเจริญเติบโตได้ 4.3 ล้าน ม3/ต่อปี ในขณะที่ผลผลิตอยู่ที่ 1.2 ล้าน ม3/ต่อปี ปริมาณสุทธิ (หลังเก็บเกี่ยว) เพิ่มขึ้นเป็น 3.1 ล้าน ม3 ในแต่ละปี อัตราการเติบโตของต้นแฮกเบอร์รีนั้นมีจำนวนมากกว่าอัตราการเก็บเกี่ยวในรัฐใหญ่ ๆ ที่ทำการผลิต 

Forest Distribution

ต้นฮิกคอรี เป็นกลุ่มต้นไม้ที่สำคัญและเจริญเติบโตตามธรรมชาติในแถบฝั่งตะออกวันของสหรัฐอเมริกาจากตอนเหนือถึงตอนใต้ โดยแบ่งออกเป็นสองกลุ่มด้วยกัน คือ ต้นฮิกคอรี ที่มีความสำคัญกว่าและต้นฮิกคอรี ที่ออกผลเป็นถั่วพีแคน ซึ่งได้กลายมาเป็นไม้ผลที่มีความสำคัญในเวลาต่อมา ต้นไม้ชนิดนี้มีขนาดที่แตกต่างกันเป็นอย่างมาก  

การเติบโตของป่า

ข้อมูลจาก FIA แสดงให้เห็นว่า ปริมาณการเติบโตของต้นฮิกคอรี ในสหรัฐอเมริกาเท่ากับ 742.3 ล้าน ม3 คิดเป็น 4.7% จากปริมาณการเติบโตของไม้เนื้อแข็งทั้งหมดในสหรัฐอเมริกา ต้นฮิกคอรีอเมริกันเพิ่มขึ้น 14.6 ล้าน ม3/ต่อปี ในขณะที่การเก็บเกี่ยวอยู่ที่ 5.9 ล้าน ม3/ต่อปี ปริมาณสุทธิ (หลังจากเก็บเกี่ยว) เพิ่มขึ้น 8.6 ล้าน ม3 ในเเต่ละปี การเติบโตของต้นฮิกคอรีในสหรัฐอเมริกา สูงกว่าการเก็บเกี่ยวในทุกรัฐที่ผลิต ยกเว้นรัฐลุยเซียนา

Forest Distribution

ไม้เมเปิลแข็งอเมริกันเป็นต้นไม้สายพันธุ์ที่ขึ้นในภูมิอากาศเย็น ถึงแม้ว่าต้นไม้เหล่านี้จะสามารถเติบโตได้ทั่วไปในป่าไม้เนื้อแข็งแบบผสมในสหรัฐอเมริกา แต่ต้นไม้เหล่านี้ชื่นชอบมลรัฐทางตอนเหนือมากกว่า สายพันธุ์ดังกล่าวค่อนข้างแตกต่างจากต้นเมเปิลสายพันธุ์อื่น ๆ ในโลก ต้นไม้เหล่านี้มักจะเติบโตอย่างหนาแน่นบนพื้นดินหลากหลายรูปแบบ รวมถึงยังมีการปลูกเป็นฟาร์มเพื่อนำมาทำน้ำเชื่อมเมเปิลอันโด่งดังอีกด้วย การเก็บเกี่ยวต้นเมเปิลเกิดขึ้นตามฤดูกาล (ฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาว) 

การเติบโตของป่า

ข้อมูลจาก FIA แสดงให้เห็นว่าปริมาณการเติบโตของต้นเมเปิลแข็งจากสหรัฐอเมริกาคิดเป็น 953.7 ล้าน ม3 หรือ 6.6% จากปริมาณการเติบโตของไม้เนื้อแข็งสหรัฐอเมริกาทั้งหมด ต้นเมเปิลแข็งอเมริกันเติบโตขึ้นเป็น 19.1 ล้าน ม3/ต่อปี ในขณะที่การเก็บเกี่ยวคิดเป็น 10.2 ล้าน ม3/ต่อปี ปริมาณสุทธิ (หลังการเก็บเกี่ยว) เพิ่มขึ้นเป็น 8.8 ล้าน ม3 ในแต่ละปี การขยายตัวของไม้เมเปิลแข็งในสหรัฐอเมริกาเพิ่มขึ้นมากกว่าการเก็บเกี่ยวในทุกมลรัฐหลักที่ส่งออกสินค้า ยกเว้นมลรัฐเมน ในมลรัฐเมน การเก็บเกี่ยวต้นเมเปิลมีอัตราค่อนข้างสูงเมื่อเทียบกับอัตราการขยายตัว ซึ่งมีสาเหตุหลักมาจากการสกัดเนื้อไม้ทำกระดาษและพลังงานชีวภาพที่เพิ่มสูงขึ้น นอกจากนี้ ป่าไม้เนื้อแข็งที่ประกอบไปด้วยต้นเมเปิลส่วนใหญ่จะค่อย ๆ แทนที่ด้วยรูปแบบป่าไม้เนื้ออ่อน

Forest Distribution

ไม้เมเปิลอ่อนสายพันธุ์อเมริกาเติบโตอย่างแพร่หลายในแถบตะวันตกของสหรัฐอเมริกา ในป่าไม้เนื้อแข็งแบบผสม โดยบริเวณตะวันออกเฉียงเหนือจะมีเมเปิลแดงอยู่มากกว่า และมีเมเปิลเงินขึ้นอยู่อย่างหนาแน่นบริเวณมลรัฐตอนกลางและตอนใต้ ซึ่งชื่อของเมเปิลอ่อนนั้นอาจทำให้เข้าใจผิดเกี่ยวกับคุณสมบัติของไม้ได้ เนื่องจากจริง ๆ แล้ว ไม้เมเปิลอ่อนไม่ได้มีเนื้อไม้ที่อ่อนมากนัก มีไม้สายพันธุ์ย่อยอยู่ไม่น้อยที่ขายออกไปโดยใช้ชื่อของไม้เมเปิลอ่อน มีอยู่หลากหลายชนิดด้วยกัน ประกอบด้วย แปซิฟิกโคสต์/ไม้เมเปิลใบใหญ่ (ชื่อวิทยาศาสตร์ Acer macrophyllum ) เติบโตในแถบตะวันตกเฉียงเหนือของสหรัฐอเมริกาซึ่งมีกฏเฉพาะที่ใช้ให้เกรด 

การเติบโตของป่า

ข้อมูลจาก FIA แสดงให้เห็นว่าปริมาณการเติบโตของไม้เมเปิลอ่อนในสหรัฐอเมริกา เป็นจำนวน 1.55 พันล้าน ม3 หรือ 11.7% ของปริมาณการเติบโตของไม้เนื้อแข็งในสหรัฐอเมริกาทั้งหมด ไม้เมเปิลอ่อนอเมริกันโตขึ้น 36.4 ล้าน ม3/ต่อปี ขณะที่การเก็บเกี่ยวเป็น 14.8 ล้าน ม3/ต่อปี ปริมาณสุทธิ (หลังจากเก็บเกี่ยว) เพิ่มขึ้น 21.6 ล้าน ม3 ในเเต่ละปี การขยายตัวของไม้เมเปิลอ่อนในสหรัฐอเมริกามีจำนวนมากกว่าการเก็บเกี่ยวในมลรัฐผลิตหลักทั้งหมด

Forest Distribution

ต้นโอ๊กขาวขึ้นในอเมริกาเหนือโดยเฉพาะและมีการกระจายอย่างกว้างขางตลอดทั้งภาคตะวันออกของสหรัฐอเมริกาบริเวณป่าไม้เนื้อแข็งแบบผสม เช่นเดียวกับต้นโอ๊กแดงที่มีหลายสายพันธุ์ย่อย ทั้งหมดจัดอยู่ในหมวดหมู่ไม้โอ๊กขาว และรวมกันเป็นกลุ่มสายพันธุ์ที่พบมากที่สุดซึ่งคิดเป็นประมาณ 33% จากทรัพยากรไม้เนื้อแข็งอเมริกัน ต้นไม้เหล่านี้มีความสูง และระบุได้ง่ายจากรูปทรงใบกลมมน ซึ่งจะเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลในฤดูใบไม้ร่วง  ต้นโอ๊กขาวยังเติบโตตั้งแต่ทางตอนเหนือไปจนถึงทางตอนใต้บางสายพันธุ์ขึ้นบนภูเขาสูงและบริเวณอื่น ๆ บนที่ราบ ซึ่งทำให้เกิดลักษณะที่แตกต่างกันไป ดังนั้น ต้นโอ๊กขาวจึงมีความแตกต่างที่สำคัญขึ้นอยู่กับตำแหน่งพื้นที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างต้นโอ๊กทางตอนเหนือที่เติบโตช้ากว่า และต้นโอ๊กทางตอนใต้ที่เติบโตเร็วกว่า เช่นเดียวกับต้นโอ๊กแดง ต้นโอ๊กขาวก็ได้รับการยอมรับว่ามีความยั่งยืนสำหรับการบริโภคภายในประเทศและส่งออก 

การเติบโตของป่า

ข้อมูลจาก FIA แสดงให้เห็นว่าปริมาณการเติบโตของต้นโอ๊กขาวสหรัฐอเมริกา มีจำนวน 2.26 พันล้าน ม3 คิดเป็น 15.4% จากปริมาณการเติบโตของไม้เนื้อแข็งทั้งหมดของสหรัฐอเมริกา ต้นโอ๊กขาวของสหรัฐอเมริกา เติบโตถึง 40.1 ล้าน ม3/ต่อปี ในขณะที่การเก็บเกี่ยวอยู่ที่ 20.1 ล้าน ม3/ต่อปี ปริมาณสุทธิ (หลังจากเก็บเกี่ยว) เพิ่มขึ้น 20.0 ล้าน ม3 ในเเต่ละปี การขยายตัวของต้นโอ๊กขาวสหรัฐอเมริกา เป็นจำนวนมากกว่าการเก็บเกี่ยวในทุก ๆ รัฐส่งออกหลัก

Forest Distribution

ต้นพีแคนเจริญเติบโตขึ้นตามธรรมชาติในแถบฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ของสหรัฐอเมริกา และแถบหุบเขามิสซิสซิปปีเป็นส่วนมาก เป็นไม้ผลที่สำคัญและยังมีขนาดที่แตกต่างกันเป็นอย่างมาก 

การเติบโตของป่า

ข้อมูลจาก FIA แสดงให้เห็นว่าปริมาณการเติบโตของต้นพีแคนในสหรัฐอเมริกา อยู่ที่ 46.8 ล้าน ม3 คิดเป็น 0.3% จากปริมาณการเจริญเติบโตของไม้เนื้อแข็งทั้งหมดในสหรัฐอเมริกา ต้นพีแคนอเมริกันเติบโตอยู่ที่ 931,000 ม3/ต่อปี ในขณะที่การเก็บเกี่ยวอยู่ที่ 355,000 m3/ต่อปี ปริมาณสุทธิ (หลังการเก็บเกี่ยว) เพิ่มขึ้น 576,000 ม3 ในแต่ละปี การเติบโตของต้นพีแคนในสหรัฐอเมริกา นั้นสูงกว่าการเก็บเกี่ยวในสี่รัฐหลักที่ทำการผลิตอย่างรัฐอาร์คันซอ รัฐแคนซัส รัฐลุยเซียนาและรัฐมิสซิสซิปปี

Forest Distribution

ต้นซาสซาฟราสอเมริกันเจริญเติบโตได้เล็กน้อยในทางตอนเหนือ และมีแนวโน้มที่จะโตรอบ ๆ ต้นแม่ ต้นซาสซาฟราสอเมริกากระจายอยู่ทั่วภาคตะวันออก ภาคกลาง และทางตอนใต้ของสหรัฐอเมริกา และไกลออกไปทางตะวันตก เช่นเดียวกับตะวันออกของเท็กซัสในป่าไม้เนื้อแข็งตามธรรมชาติบนดินทุกประเภท

การเติบโตของป่า

ข้อมูลจาก FIA แสดงให้เห็นว่าปริมาณการขยายตัวของไม้ซาสซาฟราสของสหรัฐอเมริกา เป็นจำนวน 45 ล้าน ม3 หรือ คิดเป็น 0.3% ของจำนวนไม้เนื้อแข็งทั้งหมดในสหรัฐอเมริกา ต้นซาสซาฟราสอเมริกันมีการเจริญเติบโตถึง 527,000 ม3/ต่อปี ในขณะที่การเก็บเกี่ยวเป็นจำนวน 480,000 ม3/ต่อปี ปริมาณสุทธิ (หลังการเก็บเกี่ยว) เพิ่มขึ้น 47,000 ม3 ในแต่ละปี

Forest Distribution

ต้นไซคามอร์อเมริกันส่วนมากจะต้นใหญ่ เนื่องจากเป็นหนึ่งในไม้เนื้อแข็งพันธุ์ใหญ่ที่สุดในอเมริกาเหนือ มีการแผ่ขยายทั่วป่าไม้เนื้อแข็งธรรมชาติในพื้นที่ทางตะวันออกและทางตอนกลางของสหรัฐอเมริกา ส่วนไม้เพลนอ เมริกาพันธุ์อื่น ๆ เติบโตในแคลิฟอร์เนียและแอริโซนาแต่ค่อนข้างไม่มีคุณค่าทางการค้าขาย

การเติบโตของป่า

ข้อมูลจาก FIA ชี้ว่าปริมาณการเติบโตของไม้ไซคามอร์ในสหรัฐอเมริกา (ยกเว้นแคลิฟอร์เนียและแอริโซนา) คือ 144.5 ล้าน ม3 ซึ่งน้อยกว่าร้อยละ 1 ของปริมาณการเติบโตของไม้เนื้อแข็งทั้งหมดในสหรัฐอเมริกา ต้นไซคามอร์อเมริกันมีปริมาณการเติบโตถึง 4.00 ล้าน ม3/ต่อปี ในขณะที่ปริมาณการเก็บเกี่ยวมีเพียง 1.22 ล้าน ม3/ต่อ ปีปริมาณสุทธิ (หลังจากเก็บเกี่ยว) เพิ่มขึ้น 2.78 ล้าน ม3 ในเเต่ละปี ปริมาณการเติบโตของไม้ไซคามอร์ในสหรัฐอเมริกา มีมากกว่าปริมาณการเก็บเกี่ยวในทุกรัฐที่ส่งออก

Forest Distribution

ต้นทิวลิปวูดเติบโตโดยเฉพาะในแถบอเมริกาเหนือและกระจายแผ่วงกว้างไปทั่วพื้นที่ ส่วนใหญ่ในทางตะวันออกของสหรัฐอเมริกาในป่าไม้เนื้อแข็งผสม เป็นสายพันธุ์เดี่ยวและไม่ใช่ตระกูลพอปลาร์ (Populus) เป็นไม้ตระกูลจำปาหรือ Magnoliacae ที่ให้ไม้คุณภาพสูงกว่าไม้พอปลาร์สายพันธุ์อื่น ๆ ต้นไม้มีขนาดใหญ่และจำแนกได้ด้วยดอกไม้ที่คล้ายดอกทิวลิป ซึ่งทำให้เกิดชื่อนี้ขึ้นมา ต้นทิวลิปวูดแผ่ขยายจากทางตอนเหนือสู่ทางตอนใต้ และเป็นหนึ่งในพันธุ์ไม้เนื้อแข็งที่ให้ผลยั่งยืนที่สุดในสหรัฐอเมริกา  

การเติบโตของป่า

ข้อมูลจาก FIA แสดงให้เห็นว่าปริมาณการเติบโตของต้นทิวลิปวูดในสหรัฐอเมริกา มีมูลค่า 1.12 พันล้าน ม3 ซึ่งนับเป็น 7.7 เปอร์เซนต์ของปริมาณการเติบโตของไม้เนื้อแข็งทั้งหมดในสหรัฐอเมริกา ไม้ทิวลิปวูดอเมริกันมีปริมาณการเติบโตถึง 34.6 ล้าน ม3/ต่อปี ในขณะที่ปริมาณการเก็บเกี่ยวเท่ากับ 12.8 ล้าน ม3/ต่อปี ปริมาณสุทธิ (หลังจากเก็บเกี่ยว) เพิ่มขึ้น 21.8 ล้าน ม3 ในเเต่ละปี การเจริญเติบโตของไม้ทิวลิปวูดในสหรัฐอเมริกา สูงกว่าการเก็บเกี่ยวในทุกรัฐ